Hoogtouw
Wij draaien in hoogste hoogten weerom,
vanzelfsprekend en vanzelfrijmend,
van een I n d i v i d u dat niet bestaat
anders dan uit woorden dromend.
Wat ons drijft, - Waarom ? Waarvoor?
de kudde te verlaten?
Het nooit eerder onderzochte wie - is - wie
in een duikvlucht te verstaan.
Wie van zo hoog zijn blik op het schootsveld richt
ziet alleen maar kommer/kwel.
Ik zeg: wie poëzie schrijft, is geschift
die het waar wil hebben, wordt het wel
Ik speel op de vleugel van mijn sterlichaam,
v i e r v o e t i g - met veertig tenen
Helemaal beneden aan de grond gelden wij
als bijna onberekenbaar.
De muze ontbloot haar haar
in een omgedraaide wereld
Ik zweef gracieus in levensgevaar
juist nu tussen vriend Hein en vriend Here
---
Hochseil
Wir turnen in höchsten Höhen herum,
selbstredend und selbstreimend,
von einem I n d i v i d u u m
aus nichts als Worten träumend.
Was uns bewegt - warum? wozu?
den Teppich zu verlassen?
Ein nie erforschtes Who-is-who
im Sturzflug zu erfassen.
Wer von so hoch zu Boden blickt,
der sieht nur Verarmtes / Verirrtes.
Ich sage: wer Lyrik schreibt, ist verrückt,
wer sie für wahr nimmt, wird es.
Ich spiel mit meinem Astralleib Klavier,
v i e r f ü ß i g - vierzigzehig -
Ganz unten am Boden gelten wir
für nicht mehr ganz zurechnungsfähig.
Die Loreley entblößt ihr Haar
am umgekippten Rheine...
Ich schwebe graziös in Lebensgefahr
grad zwischen Freund Hein und Freund Heine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten