De dood van de geliefde
hij wist enkel van de dood wat allen weten:
dat hij ons haalt en in het ongewisse stort.
maar als zij, niet van hem weggescheurd,
nee, zachtjes uit zijn ogen opgelost,
naar de schaduwzijde is gestegen
en zou hij voelen, dat zij daarachter nu
hadden, als een maan, haar meisjeslach
en haar manier om te plezieren:
dan werden hem de doden zo bekend
als was hij door haar met ieder van hen
zo vertrouwd; hij zou de anderen laten praten
en niet geloven en vertellen van dat land,
dat fraai gelegen, altijd zoete_
en het aftasten voor hun voeten.
===
Der Tod der Geliebten
Er wußte nur vom Tod was alle wissen:
daß er uns nimmt und in das Stumme stößt.
Als aber sie, nicht von ihm fortgerissen,
nein, leis aus seinen Augen ausgelöst,
hinüberglitt zu unbekannten Schatten,
und als er fühlte, daß sie drüben nun
wie einen Mond ihr Mädchenlächeln hatten
und ihre Weise wohlzutun:
da wurden ihm die Toten so bekannt,
als wäre er durch sie mit einem jeden
ganz nah verwandt; er ließ die andern reden
und glaubte nicht und nannte jenes Land
das gutgelegene, das immersüße -
Und tastete es ab für ihre Füße.
Rainer Maria Rilke
Praag 04-12-1875 - Valmont 29-12-1926
===
Zie: http://www.let.uu.nl/~fabian.stolk/personal/TotderGeliebten.htm
Voor o.a. vertalingen van C.O. Jellema en Peter Verstegen.
